Kościół parafialny pod wezwaniem św. Stanisława został zbudowany w latach 1846-1858. Jest to budowla murowana, otynkowana, przykryta dwuspadowym dachem. W zachodniej fasadzie górują dwie wieże podniesione do dzisiejszej wysokości podczas renowacji w 1925 r.
Choć świątniczanie mocno związani byli z Katedrą na Wawelu, przecież chcieli mieć świątynię i w swojej miejscowości. Na przełomie XVI i XVII w. w centrum Świątnik, na skrzyżowaniu dwóch królewskich gościńców, stanął modrzewiowy kościółek pod wezwaniem świętego Stanisława. Obecnie stoi tam XIX-wieczna figura św. Floriana. W XIX w. zaistniała potrzeba zbudowania większej świątyni i utworzenia osobnej parafii. Staraniem księdza Wojciecha Zakulskiego, rodowitego świątniczanina, rozpoczęto prace przygotowawcze. Zresztą ksiądz Zakulski przekazał w testamencie ziemie pod budowę oraz sporą sumę pieniędzy na ten cel. Plany świątyni przywieźli świątniccy kupcy z węgierskiego Debreczyna, gdzie wcześniej powstała podobna budowla. W 1846 r. rozpoczęto gromadzenie materiałów. Budowniczym kościoła był ks. Józef Nowakowski. Budowę ukończono w 1856 r. Świątynia otrzymała kilka darów z Katedry: neogotycki ołtarz z ciemnego dębu, dwa barokowe ołtarze z czarnego marmuru, dzieła Franciszka Placidiego. Pierwszy z nich przedstawia Chrystusa ukrzyżowanego, drugi Matkę Boską Wawelską zwaną też Świątnicką. Był to ponoć jedyny ołtarz przedstawiający Matkę Boską, jaki posiadała Katedra, zatem teraz nie ma żadnego. Na przewiezienie ołtarzy do Świątnik wyraził zgodę kardynał pod warunkiem, że zostanie to wykonane w ciągu jednej nocy. Świątniczanie tak się zorganizowali, że rankiem ołtarze stały w kościele w Świątnikach. W ołtarzu głównym umieszczono obraz Walerego Eliasza „Wskrzeszenie Piorowina” z 1860 r. W kościele znajduje się również wizerunek św. Jadwigi, królowej, bo tych dwoje świętych, Jadwigę i Stanisława, szczególnie umiłowali sobie świątniczanie. Stanisława, bo przecież byli strażnikami jego grobu na Wawelu, a Jadwiga, zgodnie z legendą, obdarowała podkrakowską wioskę przywilejami i prawami, kiedy zachwyciła się pierwszym, jaki zobaczyła, widokiem na Kraków, a zobaczyła go ze świątnickiego wzgórza.
Msze święte:
W niedziele i święta: 8:00, 10:30, 15:30
- w okresie Wielkiego Postu 15:45.
W dni powszednie: 7:00 i 18:00
Choć świątniczanie mocno związani byli z Katedrą na Wawelu, przecież chcieli mieć świątynię i w swojej miejscowości. Na przełomie XVI i XVII w. w centrum Świątnik, na skrzyżowaniu dwóch królewskich gościńców, stanął modrzewiowy kościółek pod wezwaniem świętego Stanisława. Obecnie stoi tam XIX-wieczna figura św. Floriana. W XIX w. zaistniała potrzeba zbudowania większej świątyni i utworzenia osobnej parafii. Staraniem księdza Wojciecha Zakulskiego, rodowitego świątniczanina, rozpoczęto prace przygotowawcze. Zresztą ksiądz Zakulski przekazał w testamencie ziemie pod budowę oraz sporą sumę pieniędzy na ten cel. Plany świątyni przywieźli świątniccy kupcy z węgierskiego Debreczyna, gdzie wcześniej powstała podobna budowla. W 1846 r. rozpoczęto gromadzenie materiałów. Budowniczym kościoła był ks. Józef Nowakowski. Budowę ukończono w 1856 r. Świątynia otrzymała kilka darów z Katedry: neogotycki ołtarz z ciemnego dębu, dwa barokowe ołtarze z czarnego marmuru, dzieła Franciszka Placidiego. Pierwszy z nich przedstawia Chrystusa ukrzyżowanego, drugi Matkę Boską Wawelską zwaną też Świątnicką. Był to ponoć jedyny ołtarz przedstawiający Matkę Boską, jaki posiadała Katedra, zatem teraz nie ma żadnego. Na przewiezienie ołtarzy do Świątnik wyraził zgodę kardynał pod warunkiem, że zostanie to wykonane w ciągu jednej nocy. Świątniczanie tak się zorganizowali, że rankiem ołtarze stały w kościele w Świątnikach. W ołtarzu głównym umieszczono obraz Walerego Eliasza „Wskrzeszenie Piorowina” z 1860 r. W kościele znajduje się również wizerunek św. Jadwigi, królowej, bo tych dwoje świętych, Jadwigę i Stanisława, szczególnie umiłowali sobie świątniczanie. Stanisława, bo przecież byli strażnikami jego grobu na Wawelu, a Jadwiga, zgodnie z legendą, obdarowała podkrakowską wioskę przywilejami i prawami, kiedy zachwyciła się pierwszym, jaki zobaczyła, widokiem na Kraków, a zobaczyła go ze świątnickiego wzgórza.
Msze święte:
W niedziele i święta: 8:00, 10:30, 15:30
- w okresie Wielkiego Postu 15:45.
W dni powszednie: 7:00 i 18:00
