Kukiełka Lisiecka – to charakterystyczne dla Krakowa i jego okolic pszenne pieczywo, wytwarzane zgodnie z tradycyjną recepturą. Kukiełka ma wrzecionowaty kształt, złoto-brązową, chrupiącą skórkę, a miąższ mlecznobiały i sprężysty. Do przygotowania bułek używa się mąki, soli, drożdży oraz wody. Zgodnie z recepturą piecze się je w piecu opalanym drewnem sosnowym z domieszką liściastego. Przed włożeniem do pieca ich wierzch jest smarowany „zanką”, czyli pszennym krochmalem o konsystencji śmietany. Kukiełki były bardzo popularne o czym świadczą historyczne zapiski, a także przysłowia i powiedzenia „Kukiełkami drzwi nie zapierają”, „Ja do niego z kukiełkami, a on do mnie z kułakami” („Nowa Księga Przysłów i wyrażeń przysłowiowych Polskich”, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1970).